بررسی اثر هم‌زمان‌سازی فحلی و استفاده از GnRH بر برخی شاخص‌های سرمی و میزان باروری گوسفندان نژاد ماکویی در فصل تولیدمثل

یکی از مهم‌ترین مشکلات دامداری­ها پایین بودن نرخ باروری است. بنابراین، می­توان با استفاده از هورمون­های صناعی فرآیند تولیدمثل را در دام­ها کنترل و نرخ باروری آن­ها را با استفاده از هم­زمان­سازی فحلی افزایش داد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر هورمون GnRH(هورمون آزادکننده گنادوتروپین) در روزهای 10، 11 و 12 بعد از تلقیح مصنوعی بر باروری میش بود. برای این منظور 226 رأس گوسفند ماکوئی با استفاده از سیدر همزمان­سازی فحلی شدند. پس از درآوردن سیدر، تمامی میش­ها  PMSG(گنادوتروپین سرم مادیان آبستن) را به مقدار 400 واحد بین­المللی دریافت کردند. دو روز بعد، میش­های فحل­شده با اسپرم تازه، تلقیح مصنوعی شده و به سه گروه تقسیم شدند. گروه شاهدهیچ هورمونی دریافت نکرد. گروه دوم به زیرگروه­های D، E و Fتقسیم شدند که به ترتیب در روزهای 10، 11 و 12 بعد از تلقیح مقدار 20 میکروگرم GnRH(هورمون آزادکننده گنادوتروپین‌) به­روش عضلانی دریافت کردند و گروه سوم (گروه G) نیز در روز 12 بعد از تلقیح مقدار 40 میکروگرم GnRH دریافت کرد. 5 میلی­لیتر خون دو روز بعد از تزریق به­وسیله لوله ونوجکت گرفته شد. غلظت گلوکز، فسفر، اوره، پروتئین تام و پروژسترون سرم خون اندازه­گیری گردید. برای تجزیه متغیرهای وابسته و متغیرهای مستقل به ترتیب از رویه GLM(General Linear Model) و FREQ (frequencies) نرم­افزار SASاستفاده شد. نتایج نشان داد که اثر GnRH بر میزان پروژسترون کاملاً معنی­دار بود (01/0>p). همچنین بیشترین نرخ باروری متعلق به گروه سوم بوده و تفاوتی معنی­دار در نرخ باروری بین گروه مذکور با سایر گروه­ها مشاهده شد (01/0>p). به­طور کلی می­توان نتیجه گرفت که تزریق 5 میلی‌لیتر GnRH در روز 12 بعد از تلقیح، نرخ باروری میش را بهبود می‌بخشد.